Bofkont

‘k Ben een ongelooflijke bofkont.

Over een paar dagen blaas ik 37 kaarsjes uit en op die leeftijd heb ik nog steeds mijn 4 grootouders. Alle vier! Allen zijn ze de tweede helft van 80 gepasseerd en nog steeds zijn ze er.

Echter, met de ouders van mijn vader gaat het niet fantastisch meer. Ik zag oma Louise laatst zo’n anderhalf jaar geleden, alsook mijn grootvader. Sindsdien zijn ze op de sukkel, in die mate dat oma me niet meer zou herkennen en opa nog amper zou opkijken.

Ik maakte er toen een paar foto’s van, die ik later misschien eens post.

Maar verleden week zag ik, ook na anderhalf jaar, mijn andere grootouders terug, die langs moeders zijde. En ik stond ervan versteld hoe actief en “goed” die mensen nog zijn. OK, oma is misschien niet zo goed meer te been, maar grootvader bakt nog op zijn 85ste brood en sandwiches, zorgt voor oma (mantelzorger), doet nog inkopen en is nog helemaal bij de pinken. Zo’n jaar geleden kocht hij een laptop en surft daarmee rustig het web rond. Faut le faire als je komt uit een tijdperk waar auto’s, electriciteit en telefoon amper bestonden, als je je hele leven op zee gevaren hebt, als je de radio en televisie en wasmachienes hebt zien binnenkomen. …

Ik maakte er een paar portretten van. Al had ik al mijn lichten mee, ik heb het gewoon bij het omgevingslicht gehouden.

‘k Ben gewoon een ongelooflijke bofkont dat ik nog altijd van hun aanwezigheid kan genieten. ‘k Hoop dat het nog heel lang mag duren.