Triatlon atleet – portret

Posted on

Voor een klant van mij, een reclame- en copyright kantoor in Nederland, moest ik een portret maken van een triatlon atleet. “Maak een paar statische en dynamische beelden”, mailden ze me nog.

Op de bewuste ochtend, ergens in januari, was het koud. Barkoud. Zo koud zelfs, dat ik vreesde dat de batterijen in mijn flitsen en Pocket Wizards niet lang stroom zouden leveren aan mijn SB-900’s. Achteraf bleek die vrees ongegrond, maar ik ben toch zuinig met het licht omgesprongen.

De eerste serie foto’s heb ik gemaakt van de atleet in rust (nadat ik hem een beetje had laten warm lopen, want de arme man bevroor zowat van de kou). Tijdens zijn warmlopen heb ik twee Nikon SB-900 flitsen opgesteld, met het hoofdlicht komende van rechts en een invullicht komende van links. Deze laatste moet zowat een stop lager gestaan hebben dan het hoofdlicht.

Het is een safe portret, dat – zelfs al mislukt al mijn ander werk dat hierna komt – zeker kan gebruikt worden bij het artikel.

Een gelijkaardige setup heb ik gebruikt voor de fiets foto’s. Ik wou de redacteur wat speling geven met een keuze aan foto’s (die trouwens nagenoeg allemaal vertikaal moesten zijn, omdat de foto op 1 A4-tje zou gebruikt worden in staand formaat) en koos daarom om zowel foto’s van het lopen als van het fietsen te maken. Onderstaande foto is het resultaat.

Ik wou dan een iets dynamischer beeld maken, meer een soort “actiefoto”, of althans een foto die meer deed denken aan de atleet in actie. Hiervoor gebruikte ik twee flitsen die op ongeveer 45° achter de atleet stonden en die hem dus langs beide kanten belichten. Het licht van voor kwam van net boven de camera, met een flits door een paraplu.

Omdat ik het eigenlijk allemaal iets te “scherp” vond, heb ik dan besloten om er wat beweging in te steken. Nu is het bijzonder moeilijk om een actiefoto te maken van een atleet in actie (althans,bij -5°C, bij een tijdsdruk van ongeveer 45 minuten max en met behulp van reportageflitsers, waar de plaats van het onderwerp tov de flitsers nogal kritiek is). Maar er is een “workaround”, een alternatief als het ware. Door mijn sluitertijd te laten zakken van 1/250ste bij de vorige foto naar 1/30ste alsook mijn diafragma daarbij aan te passen (en het daarmee gepaard gaande verhoging van de flitssterkte op mijn flitsen, in dit geval tot maximum kracht) voor onderstaande foto, had ik identiek dezelfde belichting, maar kon ik spelen met “bewegingsonscherpte”. Nu was het gewoon zaak een hele rist foto’s te maken waarbij ik tijdens het maken van het beeld de camera heen en weer bewoog, waardoor alles wat niet door de flitsen belicht werd onscherp werd, maar alles waar het flitslicht vol op viel toch scherp bleef. Dat leverde onderstaand beeld op

Dit beeld is voor mij dynamisch, geeft zowat de sfeer weer van een eenzame triatleet die op een koude ochtend aan het trainen is. Het beeld zit vol beweging, zelfs zijn benen geven de indruk van te trappen, maar dat komt door de beweging van de camera.

Tijdens mijn workshop flitsfotografie kreeg ik (terecht) meermaals de vraag “maar waarom moet je die flits gebruiken, kan je het beeld niet maken zonder flits?”. Het antwoord is uiteraard JA! Je kan natuurlijk deze opdracht doen zonder al dit flitsmateriaal, maar ik vraag me echt af hoe je dan tot zo’n dynamisch beeld zou komen. Het feit dat je kan fitsen, geeft je daarom veel meer opties bij het maken van het beeld dat je voor ogen hebt.

Of niet soms?

7 Replies to “Triatlon atleet – portret”

  1. de 3rde is netjes maar kheb hem precies al ergens gezien 😉

    de 4de vind ik niet aangenaam om naar te kijken. een in/uit zoom zou leuker zijn, of een panning zijdelinkgs (2nd curtain) maar thad crap geweest in tijd.

    bedankt voor de opstelling te delen.

  2. Inderdaad Tom, ik zag er ook meteen Bert's uitvoering in. Enkel de uiteindelijke afwerking & opstelling vind ik een beetje slordig.

    De laatste doet het niet voor mij, de bewegings onscherpte voelt onnatuurlijk aan.

  3. @ tom L, ik werk quasi nooit meer met een zoomlens, dus enkel met vaste lensen. Daarmee kan je niet in/uitzoomen, dus het werd “panning” op het 2de gordijn.
    @Tom en euh, Tom, Bert heeft inderdaad zo’n foto gemaakt. Voor de shoot herinnerde ik me dat al, maar ben bewust niet gaan kijken naar zijn beeld. Naar aanleiding van jullie reactie ben ik eens dat beeld gaan opzoeken en ik schrok een beetje van de gelijkenis. Er zijn echter enkele verschillen. Ik had nagenoeg geen tijd om deze foto te maken (hoop en al 15 minuutjes in een shoot van 45 minuten, waarbij ik tal van andere setups moest opstellen) en werk zonder assistentie (in tegenstelling tot Bert zijn shoot). Zijn beeld is ook een beetje op een andere manier geprocessed (en tot stand gekomen). Niettemin is het inderdaad zo dat zijn beeld/idee een beetje in mijn achterhoofd stak en dat ik een gelijkaardige richting ingeslagen ben voor deze foto.
    ‘t Is ook geen opbod over de beste foto of zo, de reeks toont een verscheidenheid van foto’s die je aan een klant kan geven, die dan beslist welk beeld hij/zij het liefst heeft. Dat een van de beelden minder scoort is dan evident.

    Tot slot, de laatste foto oogt op de blog idd minder mooi dan wanneer je hem ziet in’t groot op een scherm.

    Uiteindelijk ben ik wel blij met jullie reactie. Ik krijg vrij regelmatig positieve feedback van mijn klanten, waardoor je in een soort “comfort zone” geraakt. Door de mening van anderen te horen kan je daar uit geraken en je steeds blijven verbeteren.

  4. Goh, ik dacht dat je zo’n beeld als het laatste echt alleen met photoshop kon! Ben geen fan van het resultaat, maar het effect op zich vind ik wel heel cool.

  5. Beste Jürgen,

    Je hebt een fan bij, twee zelfs. Kijkje genomen op je blog en website: indrukwekkend!
    Ik kijk al uit naar de huwelijksfoto's van Olivier & Karen (7 feb '09)!

    All the best,
    Birgit (& Jan)

  6. Jürgen,

    Ik vind het een heel sterke reeks maar ook voor mij doet de beweging wat onecht aan. Temeer omdat ik duidelijk nog een pedaal zie in beeld en een coureur in beweging die niet trapt op z’n pedaal is toch een schoonheidsfoutje.
    Niettemin leer ik veel bij van je opstellingen en tips.

  7. @Kevin, ja, ‘t blijkt geen groot succes, maar erger dan niet geslaagd te zijn is niet geprobeerd te hebben … 😉

Comments are closed.