Met de reeks Panta rhei kai ouden menei (alles evolueert, alles stroomt, niets blijft zoals het is) onderzoek ik facetten van het oneindige aan de hand van het vergankelijke.
Muurreclames
Door het fotograferen van oude muurreclames wil ik vooral de discrepantie aantonen tussen wat reclame’s beloven versus de realiteit. Ze beloven oneindig gebruiksplezier van de aangeprezen producten, diensten of technieken. Daarbij tonen ze hoe de wereld er zou moeten uit zien. De realiteit is de te korte levensduur, het verval, het vergankelijke. Of hoe de wereld er echt uit ziet.
Ambiguïteit
Daarbij focust ik me de ambigue eigenschap van muurreclames: Enerzijds beloven ze een (oneindige) levensduur van wat ze afbeelden. Anderzijds staan ze symbool voor het traag verval van wat eens sterke producten, household names of grote merken waren. Veel van die producten of merken bestaan vandaag niet meer. Het bedrijf werd overgenomen, ging failliet, werd gestopt of werd veel minder relevant. Het werd verdrongen door technologische en sociale ontwikkelingen en evoluties in de maatschappij.
Oneindig
Het feit dat de muurreclame’s, door de nu in onbruik geraakte techniek (verf op baksteen) de levensduur van de producten en zelfs het bestaan van eens onaantasbaar geachte merken ver overleven, werpt een nieuw licht op het begrip oneindigheid . Bovendien zijn ze soms nog te zien samen met hedendaagse papieren billboards, die ze soms half bedekken. De muurreclames houden het zo oneindig veel langer uit dan de hedendaagse. Dit dankzij de techniek waarmee ze zijn aangebracht, Ze presteren beyond expectations. Nieuwe, electronische billboards zijn nog vluchtiger. Is dit vooruitgang? Is dit een overtuigende reclamevorm?
Pinnhole
Voorts zijn door het gebruik van de pinnhole-techniek, de beelden noch scherp, noch onscherp. De pinnhole techniek heeft de tand des tijds doorstaan. Het gaat nooit stuk (oneindige levensduur), in tegenstelling tot het onderwerp dat het fotografeert. Pinnhole foto’s hebben ook een oneindige scherptediepte. Hierdoor ontstaat een bevreemdende situatie, waarbij tegelijkertijd oneindigheid (van scherpte en tijd) geconfronteerd wordt met eindigheid (van materialen en methoden).
De reeks is ook nooit af. Muurreclames verdwijnen, maar komen ook soms onverwacht tevoorschijn. Ze kunnen ze jaren geconserveerd zijn door een voorzetwand, een gevelbekleding of een gebouw dat er tegen aan werd gebouwd.
Klik op de beelden voor een grotere weergave.
