28 dagen in februari is een persoonlijk fotoproject, waarbij ik de alledaagse dingen des leven fotografeer, met de nadruk op mijn kinderen Johannes en Myrte, met behulp van om het even welk apparaat dat foto’s maakt ….
… met in dit geval een Nikon D3 met 50 mm f1.4 lens en een iPhone 4G.
Elke dag blijf ik me verbazen over de hoeveelheid energie die kinderen hebben. Een hele dag moeten ze op school al zitten opletten, om ter hardst lopen, ruzie maken, liefjes vinden, vriendenboekjes volpennen, rondcrossen op de speelplaats en soms ook van en naar school fietsen, zodat een mens amper kan geloven dat tegen het uur dat de schoolbel hun dagelijkse portij vrijheid inluidt ze nog steeds keihard voor het leven gaan ….
Myrte maakte me daarbij attend op het feit dat, indien ik ook nog graag een dagje toevoeg aan mijn bestaan, ik best wel even alle kanten uitkijk voor ik oversteek. Voor het geval ik dat niet zou doen, zou ons chefje mij wel even tegen houden.
Gelukkig zijn ze al op een leeftijd gekomen dat ze een aantal taken in het huishouden op hun kunnen nemen (onder lichte dwang), als daar zijn helpen de tafel te dekken. De ene weliswaar enthousiaster dan de andere.
Als de vermoeidheid dan toch een beetje toeslaat, dan vallen ze soms bijna al etend slapend in hun bord.
Maar de komst van het buurmeisje om ‘s avonds nog wat samen te spelen doet die vermoeidheid snel vergeten.
Als we dan tot slot nog een rustige activiteit verzinnen voor het slapen gaan, worden oogleden snel al wat zwaarder. Die van de vader, welteverstaan!
Foto’s verwijderd op vraag van de kinderen – 31/05/2017 . ‘t Heeft lang geduurd … 🙂
stuk voor stuk juweeltjes, echt prachtig Jürgen