Santiago de compostela

Posted on

Het heeft me zo’n kleine 48 jaar gekost. Mijn reis naar Santiago de Compostela. Of Santiago, zoals de Spanjaarden het noemen. Want ‘de Compostela’ (met 1 l, en geen 2 ll-en zoals we het in het Nederlands horen te schrijven) is voor de Spanjaarden de evidentie zelf.

Santiago dus. En 48 jaar. Niet te voet. Ik ben er met de trein naartoe gegaan. Vanuit Vigo dan nog. Ik was er om les fotografie te geven aan de universiteit van Pontevedra, in het kader van Erasmus+. Beiden zijn industriestadjes in het uiterste westen van Spanje. In de provincie Galicië. Waar ze zo’n heerlijke ‘pulpo gallego’ hebben. Maar ik wijk af.

Ik wou er al heel lang eens naartoe. Enkele familieleden zijn er destijds naartoe gestapt. Enkele van m’n vrienden hebben er stapschoenen voor versleten om er te geraken. En dan zijn er nog de vele verhalen die je hoort, van mensen die hun leven een andere wending willen geven en als bij wijze van catarsis er te voet naartoe gaan.

Niet ik. Zelfs niet na 48 jaar. Het comfort van de trein vanuit Vigo vond ik best aangenaam. De klim van het treinstation naar het hartje van de stad al inspannend genoeg. En het vol bewondering rondkijkend naar wat de stad te bieden had . ‘Pulpu Gallego’ zal nooit meer hetzelfde smaken na mijn doortocht in de overdekte markt ‘Abastos’. Maar ik wijk af.

Het was een regenachtige dag. Zo eentje waarbij de zon en regen elkaar voortdurend afwisselen. De hel voor fotografen, want de kwaliteit van het licht wisselt steeds. Het ene moment moet je gaan schuilen voor zware regen, het andere moment staat het zonlicht te schitteren op de gebouwen, terwijl je je staat te vergapen aan de schoonheid van de stad.

Voor velen is het aankomen in Santiago hetzelfde als herboren worden. Ze kunnen dan weer verder met hun leven, hun vernieuwd leven. Zelf hoop ik er ook nog eens 48 jaar aan te kunnen breien. Bij wijze van terugtocht, aftellend naar 0. Mooi symmetrisch. Om dan te kunnen zeggen dat het mooi was geweest.

Maar dat het mooi is, Santiago de compostela, dat staat buiten kijf. Een kleine foto-impressie.